Decktility
Wil je Raspberry Pi OS mee op pad nemen? Dan heb je de handheld-pc van Ken Van Hoeylandt nodig. David Crookes neemt een kijkje.
Maker
Ken − alias ByteWelder − is een softwareontwikkelaar die zijn vrouw dankbaar is voor haar steun aan zijn gekke hobby's.
Toen Ken Van Hoeylandt opgroeide, waren computers grote, logge machines. Maar tegen de tijd dat hij een tiener was in de jaren 90, werden ze snel kleiner, waardoor Ken er dolgraag een paar in handen wilde krijgen.
"Ik voelde me aangetrokken tot het idee dat ik altijd een computer bij me kon dragen," vertelt hij. "Ik had een Palm III en schreef er wat eenvoudige software voor. Uiteindelijk gaf ik hem thuis internettoegang via een seriële kabel. Later ben ik overgestapt op een Sharp HC-4500; een Windows CE handheld-pc met een kleurenscherm en meer mogelijkheden."
In de loop der jaren is Ken's passie voor handhelds gebleven en hij wilde zijn liefde voor handhelds graag nieuw leven inblazen. "Het is deels nostalgie en deels de vrijheid van de kracht van een gewoon besturingssysteem," legt hij uit. "Tegenwoordig heeft iedereen mobiele telefoons en tablets, maar die nemen veel van de controle weg die je vroeger had."
"Ik heb voor de Raspberry Pi gekozen vanwege de ondersteuning en het gebruiksgemak," aldus Ken, die onthult dat hij een Raspberry Pi Zero 2 W computer had overwogen, maar het gevoel had dat hij veel aansluitmogelijkheden zou missen. "Raspberry Pi Zero 2 W zou geresulteerd hebben in een kleinere handheld-computer, maar voor een apparaat dat dagelijks gebruikt wordt, is de gebruikerservaring het belangrijkste aspect boven al het andere."
Wat dat betreft nam Ken nog een aantal cruciale beslissingen. "In eerste instantie overwoog ik om er een opvouwbaar apparaat van te maken, maar het zou te moeilijk voor me zijn geweest om het dun genoeg te maken," legt hij uit. "Opvouwbare apparaten vereisen goede scharnieren, en ik vermoed dat het erg moeilijk is om die te maken zonder dure machines zoals een microdraaibank." Daarom heeft zijn apparaat het scherm boven het toetsenbord.
"Er is beperkte ruimte voor een ventilator en meerdere componenten genereren warmte", vervolgt hij. "Met andere woorden: er zijn maar heel weinig lay-outvarianten die goed werken, en je moet er ook rekening mee houden dat alles op zijn plaats moet passen en eenvoudig te monteren moet zijn. Als je een wijziging aanbrengt in de lay-out om de bedrading te verbeteren, kan dat invloed hebben op de luchtstroom. Het wordt een zeer interessante technische puzzel.
Toch werkt de behuizing goed. Ken besteed nu tijd aan het verbeteren van het toetsenbord. "Het is behoorlijk slecht," geeft hij toe. "Het is gebouwd zoals de meeste tv-afstandsbedieningen en je moet er vrij hard op drukken om het consistent te laten werken − prima voor het invoeren van een of twee Bash-commando's of misschien een of twee keer een URL, maar je wilt het niet gebruiken om lange e-mails te typen of met iemand te chatten."
Daarom krijgt de volgende versie van Decktility een volledig aangepast toetsenbord met microschakelaars, maar dat zijn niet de enige veranderingen die Ken overweegt. "Op dit moment gebruik ik Raspberry Pi OS, maar in de toekomst ga ik misschien met Kali Linux of Parrot OS aan de slag," aldus Ken. "Ik ben ook nieuwsgierig naar software defined radio (bijvoorbeeld RTL-SDR), dus daar ga ik misschien ook wel eens mee spelen."
Ken − alias ByteWelder − is een softwareontwikkelaar die zijn vrouw dankbaar is voor haar steun aan zijn gekke hobby's.
Toen Ken Van Hoeylandt opgroeide, waren computers grote, logge machines. Maar tegen de tijd dat hij een tiener was in de jaren 90, werden ze snel kleiner, waardoor Ken er dolgraag een paar in handen wilde krijgen.
"Ik voelde me aangetrokken tot het idee dat ik altijd een computer bij me kon dragen," vertelt hij. "Ik had een Palm III en schreef er wat eenvoudige software voor. Uiteindelijk gaf ik hem thuis internettoegang via een seriële kabel. Later ben ik overgestapt op een Sharp HC-4500; een Windows CE handheld-pc met een kleurenscherm en meer mogelijkheden."
In de loop der jaren is Ken's passie voor handhelds gebleven en hij wilde zijn liefde voor handhelds graag nieuw leven inblazen. "Het is deels nostalgie en deels de vrijheid van de kracht van een gewoon besturingssysteem," legt hij uit. "Tegenwoordig heeft iedereen mobiele telefoons en tablets, maar die nemen veel van de controle weg die je vroeger had."
Hoe klein?
Nadat hij onlangs had overwogen om de uConsole van Clockwork te kopen, een modulaire computer in zakformaat, vond hij het bouwen van zijn eigen handheld een grotere uitdaging. Hij kocht een Raspberry Pi Compute Module 4 (CM4) en bezwoer ook te profiteren van de quadcore ARM Cortex-A72 processor door deze in het hart van zijn zelfgemaakte apparaat te plaatsen."Ik heb voor de Raspberry Pi gekozen vanwege de ondersteuning en het gebruiksgemak," aldus Ken, die onthult dat hij een Raspberry Pi Zero 2 W computer had overwogen, maar het gevoel had dat hij veel aansluitmogelijkheden zou missen. "Raspberry Pi Zero 2 W zou geresulteerd hebben in een kleinere handheld-computer, maar voor een apparaat dat dagelijks gebruikt wordt, is de gebruikerservaring het belangrijkste aspect boven al het andere."
Wat dat betreft nam Ken nog een aantal cruciale beslissingen. "In eerste instantie overwoog ik om er een opvouwbaar apparaat van te maken, maar het zou te moeilijk voor me zijn geweest om het dun genoeg te maken," legt hij uit. "Opvouwbare apparaten vereisen goede scharnieren, en ik vermoed dat het erg moeilijk is om die te maken zonder dure machines zoals een microdraaibank." Daarom heeft zijn apparaat het scherm boven het toetsenbord.
Sleutel tot succes
De grootste uitdaging was het ontwerp van de behuizing. Ken maakte de CAD-bestanden voor de 3D-geprinte behuizing met Onshape, en hij wilde het zo compact mogelijk maken. Hij moest rekening houden met de lay-out van de componenten zodat de bedrading logisch zou zijn. "Je wilt geen draden van de ene kant van de behuizing naar de andere kant leggen en dan weer terug," voegt hij eraan toe. Hij moest ook rekening houden met koeling."Er is beperkte ruimte voor een ventilator en meerdere componenten genereren warmte", vervolgt hij. "Met andere woorden: er zijn maar heel weinig lay-outvarianten die goed werken, en je moet er ook rekening mee houden dat alles op zijn plaats moet passen en eenvoudig te monteren moet zijn. Als je een wijziging aanbrengt in de lay-out om de bedrading te verbeteren, kan dat invloed hebben op de luchtstroom. Het wordt een zeer interessante technische puzzel.
Toch werkt de behuizing goed. Ken besteed nu tijd aan het verbeteren van het toetsenbord. "Het is behoorlijk slecht," geeft hij toe. "Het is gebouwd zoals de meeste tv-afstandsbedieningen en je moet er vrij hard op drukken om het consistent te laten werken − prima voor het invoeren van een of twee Bash-commando's of misschien een of twee keer een URL, maar je wilt het niet gebruiken om lange e-mails te typen of met iemand te chatten."
Daarom krijgt de volgende versie van Decktility een volledig aangepast toetsenbord met microschakelaars, maar dat zijn niet de enige veranderingen die Ken overweegt. "Op dit moment gebruik ik Raspberry Pi OS, maar in de toekomst ga ik misschien met Kali Linux of Parrot OS aan de slag," aldus Ken. "Ik ben ook nieuwsgierig naar software defined radio (bijvoorbeeld RTL-SDR), dus daar ga ik misschien ook wel eens mee spelen."